İstiklal Fitnesi, 1945 yılında Denizli'nin Pamukkale ilçesi ve civarında yaşanan ve birçok kişinin hayatını kaybettiği bir ayaklanmadır. Bu olay, Türkiye'nin savaş sonrası ekonomik koşullarının, işsizlik oranının ve yoksulluğunun etkisiyle ortaya çıktı.Olaylar, 21 Şubat 1945'te Denizli'nin Pamukkale ilçesi ve bu ilçeye bağlı olan Ahmetli, Karahisar, Yayla, Güney ve Tavas ilçelerinde başladı. Yaklaşık 12 bin kişi, işsizlikten ve yoksulluktan dolayı protesto etmek için sokaklara çıktılar. İlk önce, vatandaşlar Valiliğe ve Ziraat Odası'na giderek taleplerini iletmeye çalıştılar. Ancak, taleplerine karşılık verilmediğini gören vatandaşlar, hükümet binalarını ve ticaret odalarını bastılar.Hükümet yetkilileri, askerler ve jandarmalar, göstericileri dağıtmak için gösterilere müdahale ederek silah kullanmaya başladılar. Olaylar tırmandıkça, birçok kişi hayatını kaybetti veya yaralandı. İlk gün 8 kişi öldü ve 3 kişi yaralandı.Olaylar 22 Şubat'ta da devam etti ve hükümet askeri, göstericileri dağıtmak için gaz bombaları ve makineli tüfeklerle müdahale etti. Göstericilerin sayısı arttıkça, olaylar daha da şiddetli hale geldi ve binaların yakılması gibi fiziksel hasarlar meydana geldi. Bu olaylarda çok sayıda kişi öldü veya yaralandı.Olayların ardından, Türkiye Hükümeti, haklı talepleri dikkate almak yerine, göstericileri terörist olarak nitelendirdi ve tutuklamalar gerçekleştirdi. Yapılan tutuklamalardan sonra, olaylar sona erdi ve şiddetli müdahale sonucu ölen ve yaralanan vatandaşların sayısı resmi olarak açıklanmadı.İstiklal Fitnesi, Türkiye'de konuşulan ve tartışılan konulardan biri olmuştur. Bazıları, göstericilerin haklı taleplerini anlayarak, hükümetin olumsuz politikalarının bir sonucu olarak olayların meydana geldiğine inanmaktadır. Ancak bazıları, göstericilerin şiddetli hale gelmesi nedeniyle, müdahalenin zorunlu olduğunu savunmaktadır.Günümüzde, Istiklal Fitnesi, Türkiye'de birçok belgesel, kitap ve makalenin konusu olmuştur. Bu olaylar, Türkiye'nin savaş sonrası ekonomik koşulları ile ilgili olarak yapılan tartışmalar ve analizlerde bir referans noktası olmuştur.
İstiklal Fitnesi, 1945 yılında Denizli'nin Pamukkale ilçesi ve civarında yaşanan ve birçok kişinin hayatını kaybettiği bir ayaklanmadır. Bu olay, Türkiye'nin savaş sonrası ekonomik koşullarının, işsizlik oranının ve yoksulluğunun etkisiyle ortaya çıktı.Olaylar, 21 Şubat 1945'te Denizli'nin Pamukkale ilçesi ve bu ilçeye bağlı olan Ahmetli, Karahisar, Yayla, Güney ve Tavas ilçelerinde başladı. Yaklaşık 12 bin kişi, işsizlikten ve yoksulluktan dolayı protesto etmek için sokaklara çıktılar. İlk önce, vatandaşlar Valiliğe ve Ziraat Odası'na giderek taleplerini iletmeye çalıştılar. Ancak, taleplerine karşılık verilmediğini gören vatandaşlar, hükümet binalarını ve ticaret odalarını bastılar.Hükümet yetkilileri, askerler ve jandarmalar, göstericileri dağıtmak için gösterilere müdahale ederek silah kullanmaya başladılar. Olaylar tırmandıkça, birçok kişi hayatını kaybetti veya yaralandı. İlk gün 8 kişi öldü ve 3 kişi yaralandı.Olaylar 22 Şubat'ta da devam etti ve hükümet askeri, göstericileri dağıtmak için gaz bombaları ve makineli tüfeklerle müdahale etti. Göstericilerin sayısı arttıkça, olaylar daha da şiddetli hale geldi ve binaların yakılması gibi fiziksel hasarlar meydana geldi. Bu olaylarda çok sayıda kişi öldü veya yaralandı.Olayların ardından, Türkiye Hükümeti, haklı talepleri dikkate almak yerine, göstericileri terörist olarak nitelendirdi ve tutuklamalar gerçekleştirdi. Yapılan tutuklamalardan sonra, olaylar sona erdi ve şiddetli müdahale sonucu ölen ve yaralanan vatandaşların sayısı resmi olarak açıklanmadı.İstiklal Fitnesi, Türkiye'de konuşulan ve tartışılan konulardan biri olmuştur. Bazıları, göstericilerin haklı taleplerini anlayarak, hükümetin olumsuz politikalarının bir sonucu olarak olayların meydana geldiğine inanmaktadır. Ancak bazıları, göstericilerin şiddetli hale gelmesi nedeniyle, müdahalenin zorunlu olduğunu savunmaktadır.Günümüzde, Istiklal Fitnesi, Türkiye'de birçok belgesel, kitap ve makalenin konusu olmuştur. Bu olaylar, Türkiye'nin savaş sonrası ekonomik koşulları ile ilgili olarak yapılan tartışmalar ve analizlerde bir referans noktası olmuştur.